Her şey ortaokulun son zamanlarında bir tırnak batması macerasıyla başladı. Ta ki o güne kadar ben de her çocuk gibi boş zamanlarımı mahallede kendi çapımızda futbol oynayarak geçiriyordum.

Bu yüzden uzun bir süre bırak ayakla topa vurmayı, ayakkabı bile giyemeyecek durumdaydım ve tek ayağımda sandaletle bir süre yaşamak zorunda kaldım.
Ve basketboldaki ilk karpuzlama atışımı da bu sayede yapmış oldum.

O günden sonra mecburiyetten midir yoksa gerçekten sevdiğimden mi, basketbol hayatıma yön veren bir tutku oldu.

İster kafes olsun ister kapalı bir salon, sahada geçirdiğim her an, fiziksel ve zihinsel bir rahatlamayla sınırlarımı test etmemi sağlıyor, takım ruhunu yaşatıyor ve kendimi sürekli geliştirmek için bir fırsat sunuyor.

Aynı zamanda işimdeki başarının arkasındaki sebeplerden biri de basketbol oynarken bana kazandırdığı disiplin, strateji ve liderlik gibi önemli değerlerdir.
İster savunma esnasında olsun ister hücum esnasında elinize aldığınız o topu kontrol ederken bir yandan takım arkadaşlarının pozisyonunu gözlemek, bir yandan karşı takımın pozisyonunu gözlemek gerekir. Ve yapacakları hamleleri sezip ona göre davranmak gerekir. Bu davranışlar bireysel becerilerimi de geliştirmeye odaklanmamı sağladı.

Basketbol, her pozisyonun ve her oyuncunun birbirini tamamladığı bir oyun olduğundan, takım içindeki uyum ve iletişim çok önemlidir.

Sağlık 💪

Basketbol oynamanın, sadece fiziksel sağlığımı değil, aynı zamanda zihinsel sağlığımı da güçlendirdiğini söyleyebilirim. Bu sebeple her maçı, her antrenmanı bir fırsat olarak görüp, zorlukların üstesinden gelmek, hata yaparak öğrenmek ve her zaman daha iyisini yapmak için çabalarım.

Aynı zamanda bu tutku, bana sabır, odaklanma ve azim gibi önemli yaşam becerilerini kazandırdı. Ki iş dünyasında hepsine fazlasıyla ihtiyacımız yok mu!